In 1996 ontmoette Kees van Werkhoven een Indiase alleenstaande moeder met 2 jonge kinderen tijdens zijn verblijf in Puttaparthi, India. Deze vrouw, Noorjahan, was onderwijzeres. Zij had een grote droom om een eigen school op te zetten.

Kees zamelde geld in bij Westerlingen en kocht een klein huisje voor haar, waar zij al snel aan 6 kansarme kinderen les gaf. In Nederland werd de Stichting STROHALM Foundation (SSF) opgericht (2005) om de financiering mogelijk te maken.

Er was veel belangstelling voor het schooltje. Kees ging op verjaardagen met de pet rond. Er ontstond een nauwe samenwerking tussen de SSF en Noorjahan. De school groeide, dankzij Nederlandse donateurs, in 10 jaar uit tot een Basis -en Middelbare school van ca. 185 kinderen: De Sri Sai Vidyalaya school.

De organisatie SSF groeide ook met een betrokken bestuur, waarin Kees voorzitter was. Met een erkende ANBI-status en een mooie website met veel uitleg over de werkwijze op de school, kon de SSF veel donateurs aan haar binden.

De kinderen zijn blij dat zij naar de Sri Sai Vidyalaya school mogen gaan. Ze willen graag geld verdienen later, om ook hun familie te kunnen onderhouden. Wat opvalt, als je op het schoolplein komt is dat er een vredige, blije sfeer heerst. Er wordt hard gewerkt, maar ook veel plezier gemaakt, gesport en gedanst, maar natuurlijk ook ruzie gemaakt en weer bijgelegd.

Kees had een goed contact met de kinderen en leerkrachten. Met raad en daad stond hij hen bij. Hij kon een gevoelige snaar raken en deze ook weer stemmen!

Kees maakte veel grapjes. Zijn optreden waarin hij de neus heeft van een speurhond, is in de hele omgeving bekend. En tot op heden niet opgelost!

Hij heeft de kinderen geleerd om elkaar te helpen. Ook na schooltijd. Zo groeide er zelfvertrouwen en een sfeer van veiligheid. Hij vertelde de leerlingen dat zij op hun beurt in hun leven ook anderen kunnen helpen, omdat ze zelf een kans tot ontwikkeling hebben gekregen.

Hij benadrukte dat de kinderen als het ware allemaal broertjes en zusjes van elkaar zijn en dat elk kind op zijn eigen manier belangrijk is. Noorjahan was in die zin de moeder van de school en Kees de opa.

Kees was een bekende in het dorp Puttaparthi. Hij werd door iedereen Opa genoemd. Hij werkte vanuit zijn hart, sprak Engels met de mensen of deed dit met handen en voeten. Ook kon hij stevig met zijn vuist op tafel slaan als hij zijn woorden kracht bij wilde zetten. Hij maakte graag contact en betrok de inwoners van Puttaparthi bij het schoolproject. Ook trok hij het achterland in om daar op de scholen uniformen en schoolspullen uit te delen.

In de loop der jaren lukte het Noorjahan, haar leraren team en de Society om de school zelfstandig te runnen. Dat blijft een belangrijk doel van de SSF.

Kenmerkend voor Kees was zijn grote vertrouwen in het project. Ook bij tegenslagen bleef hij vertrouwen houden in een goede afloop en onverwachte oplossingen.

Kees is voor talloze mensen een inspiratiebron geweest en velen koesteren dierbare herinneringen aan hem.

Kees van Werkhoven overleed op 15 januari 2021 op 77 jarige leeftijd in Oegstgeest.